Wykaz terminów z objaśnieniem znaczeń

Anizotropia magnetyczna- zależność Właściwości magnetycznych materiału od kierunku ich pomiaru. najczęściej wyróżniamy anizotropię kształtu i anizotropię krystaliczną.

Domena magnetyczna- niewielka objętość materiału namagnesowania do nasycenia. Różne kierunki namagnesowania poszczególnych domenach powodują, że wypadkowe namagnesowanie całego materiału jest zero.

Domena odwrotna – Nowa domena, zarodkująca w obrębie istniejącej , o przeciwnym zwrocie wektora namagnesowania spontanicznego.

Energia anizotropii krystalicznej – energia , jaką uzyskuje kryształ , gdy namagnesowany jest w kierunku różnym od łatwego magnesowania. Osiąga minimum, gdy kryształ jest namagnesowany w kierunku łatwego magnesowania.

Energia wymiany – Energia oddziaływań pomiędzy momentami magnetycznymi sąsiednich atomów. Osiąga minimum , gdy wypadkowe momenty magnetyczne atomów są do siebie równoległe.

Histereza magnetyczna – wykres zależności i namagnesowania ferromagnetyka od zewnętrznego pola magnetycznego. Charakteryzuje się nieodwracalnością przy zmianie kierunku pola, co jest konsekwencją domenowej budowy materiału.

Koercja - natężenie powściągającej polaryzacji jHc lub natężenie powściągające indukcji bHc – wartość zewnętrznego pola magnetycznego, przy którym odpowiednio polaryzacja J lub indukcja B w materiale maleją do zera.

Krzywa pierwotna – krzywa magnesowania zaczynająca się w początku układu współrzędnych.

Maksymalna gęstość energii magnetycznej (BH)max – największa, bezwzględna wartość iloczynu Bi H na pętli histerezy . Magnes – o punkcie pracy odpowiadającym współrzędnym, którym iloczyn ma wartość maksymalną – wykazuje największa energię przy najmniejszych wymiarach i masie.

Materiał Ferromagnetyczny – Substancja, która poniżej temperatury charakterystycznej zwanej temperatura Curie zbudowana jest z domen magnetycznych, w obrębie których wektory momentów magnetycznych są do siebie równoległe.

Namagnesowanie – wypadkowy moment magnetyczny odniesiony do jednostki objętości lub masy.

Namagnesowanie Nasycenia – Namagnesowanie Ferromagnetyka, przy którym wszystkie wektory namagnesowania w materiale są zwrócone w kierunku zewnętrznego pola magnesującego.

Oddziaływania wymienne - są rezultatem wymiany miejsc pomiędzy elektronami sąsiednich atomów w krysztale. Dążenie układu do minimalizacji powstałej z tego faktu energii skłania momenty magnetyczne atomów, znajdujących się w bliskim kontakcie, do ustawienia równoległego.

Pole anizotropii – pole magnetyczne wymagane do namagnesowania kryształu do nasycenia pod kątem 90° do kierunku łatwego magnesowania.

Pole odmagnesowujące – pole własne magnesu, skierowane przeciwnie do linii sil zewnętrznego pola magnetycznego ( i przeciwnie do indukcji B). Jego wartość jest proporcjonalna do namagnesowania i zależy od współczynnika odmagnesowania.

Punkt pracy magnesu – punkt na pętli histerezy, którego położenie wyznaczają wartości B i H, jakie ustalają się pod działaniem pola odmagnesowującego.

Remanencja – (indukcja szczątkowa, pozostałość magnetyczna) – namagnesowanie ferromagnetyka, jakie pozostaje po zaniku zewnętrznego pola magnesującego.

Struktura domenowa - układ domen magnetycznych w materiale ferromagnetycznym.

Ściana domenowa – granica oddzielająca dwie domeny, w obrębie której następują płynna zmiana kierunku wektora namagnesowania.

Temperatura Curie – temperatura, poniżej której pojawia się w ferromagnetykach uporządkowanie samorzutne momentów magnetycznych atomów( struktura domenowa).

Współczynnik odmagnesowania – współczynnik zależny od kształtu i wymiarów magnesu. Jego wartość waha się w granicach od zera so jedności.

Współczynniki temperaturowe – współczynniki wyrażające zmianę właściwości ( remanencji, koercji) w funkcji temperatury [%/°C].